“ทำไมใครๆก็มาพักบ้านครูอี๊ด”

    

     “ครูอี๊ด” หรือครูแน่งน้อย ปิ่นทอง เคยเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลแม่ฮ่องสอนมาก่อน ด้วยความเป็นคนที่นี่ เกิดที่นี่ โตที่นี่ และใช้ชีวิตที่เมืองแห่งนี้มาร่วม 50 กว่าปี

ทุกวันๆเมื่อกาลเวลาเคลื่อนผ่าน เมืองที่ครูอี๊ดใช้ชีวิตอยู่ก็เคลื่อนตามไปด้วย อดีตที่งดงามมาพร้อมกับปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนแปลงหนึ่งมาพร้อมกับการท่องเที่ยว

     เมื่อฤดูกาลท่องเที่ยวมาเยือน วันแล้ววันเล่า รถคันแล้วคันเล่า ฝากรอยทางไว้ แล้วหวนไป เป็นเช่นนี้หลายปีผ่าน

     ในฐานะคน “ที่นี่” เธอจะทำอะไรๆได้บ้าง? ที่ทำให้ “เมืองแม่ฮ่องสอน” ไม่ใช่ทางผ่าน และรอยทางกลายเป็น “ความทรงจำไม่รู้ลืม”

     “ป้าอี๊ดขา ป้าอี๊ดขา มีบ้านให้พักบ้างไหมเจ้า…….”

     เสียงท่วงทำนองเช่นนี้ ส่งผ่านมาถึงเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

     “ได้เจ้า ได้เจ้า เดี๋ยวหาให้ เดี๋ยวหาให้”

     เป็นเช่นนี้เรื่อยมา ทุกปี ทุกปี

     จนวันหนึ่งบ้านที่เธอสร้างให้ลูกชายทั้ง 2 คน “บอม” และ “บิ๊ก” ดูเหมือนจะเป็นเพียง “บ้านพักใจประจำปี” ของพวกเขาและเพื่อนๆมากกว่า “ที่พักพิงใจถาวร” อย่างที่เธอตั้งใจ

     ในความเป็นแม่ “เพื่อนของลูก” แวะเวียนมาไม่ขาดสาย

     “บ้านของลูก” กลายเป็น “บ้านของทุกคน”

     วันนั้น 3 ปีที่แล้ว เธอจึงตัดสินใจให้ “บ้านชมดอย” (ชื่อบ้านหลังนี้) เป็น “บ้านพักของทุกคน”

ให้ “ที่พักสำหรับบางเวลา” แปรเปลี่ยนเป็น “ที่พักทุกห้วงยามแห่งความประทับใจ”

     โจทย์สำคัญของหัวใจเธอ คือ ทำอย่างไรให้ “ทุกๆคน” ที่มาเยือนเมืองพระธาตุดอยกองมู มีที่พักที่สงบ สบาย ไม่ห่างไกลหนองจองคำ และสถานที่ท่องเที่ยวในตัวเมือง และสำคัญสุด “ราคาไม่แพงจนไม่สามารถจ่ายได้”

      เธออยากให้บ้านแห่งนี้เป็นเหมือนบ้านหลังที่ 2 ของทุกคนที่เข้ามาเยือน ได้พักผ่อนอย่างเงียบสงบเป็นส่วนตัว อบอุ่นสบาย ร่มรื่น สัมผัสถึงธรรมชาติอย่างใกล้ชิด ตอนเช้าๆใครที่ไม่เคยได้ยินเสียงนกร้องใกล้ๆ ไม่เคยได้ยินเสียงกบคุยกัน ถ้ามาที่นี่รับรองว่า จะต้องได้ยินเสียงเหล่านี้แน่ๆ และใครที่โชคดีก็อาจจะได้ทักทายกับกระรอกน้อยที่วิ่งเล่นบนต้นไม้รอบๆบ้าน

     เธอรู้ดีว่าเมื่อฤดูกาลท่องเที่ยวมาเยือน หลายอย่างก็เปลี่ยนไปไม่คงเดิม

     แต่ในฐานะ “ความเป็นครู” ครูผู้ซึ่งต้องเสมอต้นเสมอปลายกับศิษย์ ไม่ว่าศิษย์คนนั้นจะเป็นใครก็ตาม

     เธอต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับทุกคนที่มาเยือน

 

ด้วยความรัก

“ครูอี๊ด”

เริ่มต้นมีเวบไซด์เป็นของตนเองครั้งแรกในชีวิต

เมื่อผ่านฤดูกาลท่องเที่ยวมากว่า 56 ปี

25 ตุลาคม 51